سندرم آشرمن که با عنوان چسبندگی داخل رحمی نیز شناخته میشود، یک بیماری ژنتیکی نادر است که در آن بافت اسکار در حفره رحم ایجاد میشود و بر چرخه های قاعدگی تأثیر میگذارد. بافت اسکار معمولاً از یک دیواره رحم به دیوار دیگر کشیده می شود، اما در برخی موارد می تواند صاف باشد و می تواند جایگزین پوشش طبیعی رحم شود. چسبندگی های داخل رحمی بر اساس سیستم های طبقه بندی مختلف بر اساس تشخیص هیستروسکوپی شدت و محلی سازی چسبندگی ها طبقه بندی می شوند. طبقه بندی برای برنامه ریزی جراحی، اطلاعات در مورد پیش آگهی و اهداف علمی ضروری است. جراحی در بیماران علامت دار با ناباروری یا با پریودهای دردناک انجام می شود.
علائم سندرم آشرمن چیست؟
در برخی موارد، ممکن است علائمی را تجربه نکنید. اما علائم رایج عبارتند از:
- ناباروری
- سقط جنین
- بی نظمی های قاعدگی، مانند پریودهای بسیار کم (هیپومنوره) یا عدم وجود قاعدگی (آمنوره)
- درد لگن
- جلوگیری از رسیدن تخمک و اسپرم به یکدیگر
- تداخل در تخمک گذاری
- ناسازگاری رحم برای جنین بارور شده
چه چیزی باعث سندرم آشرمن می شود؟
اکثر زنان مبتلا به سندرم آشرمن پس از انجام جراحی که در رحم آنها ایجاد می شود مانند کورتاژ تشخیصی یا سقط جنین، دچار آن می شوند. ایجاد بافت اسکار همچنین می تواند به دلیل عفونت رحم به دنبال سقط جنین، سقط جنین یا زایمان باشد. اگرچه غیرمعمول است، اما ممکن است بدون داشتن هیچ یک از این عوامل نیز، به سندرم آشرمن مبتلا شوید.
علل به وجود آمدن چسبندگی رحم
چسبندگی یکی از علل احتمالی انسداد لوله های فالوپ است. اندومتریوز و بیماری التهابی لگن (PID) می توانند باعث چسبندگی شوند که در توانایی فرد برای باردار شدن اختلال ایجاد می کند. سندرم آشرمن یا سینکیای داخل رحمی زمانی است که چسبندگی در داخل رحم ایجاد می شود که ممکن است باعث ناباروری یا سقط مکرر شود.
چسبندگی ممکن است باعث درد شود، از جمله دردهای قاعدگی یا درد در حین رابطه جنسی. چسبندگی ها ممکن است باعث خونریزی غیرطبیعی قاعدگی، دوره های قاعدگی بسیار سبک یا عدم خونریزی کامل قاعدگی شوند. با این حال، ممکن است هیچ علائم واضحی نیز وجود نداشته باشد.
انواع چسبندگی های رحمی
چسبندگی های داخل رحمی از تشکیل آندومتر سالم جلوگیری می کند. این ممکن است از لانه گزینی سالم جنین جلوگیری کند. یا اگر لانه گزینی جنین اتفاق بیفتد، خطر سقط جنین ممکن است بیشتر باشد.
چسبندگی های ناشی از بیماری التهابی لگن
در مورد بیماری التهابی لگن، یا هر عفونت دیگری در دستگاه تناسلی، لوله های فالوپ ممکن است ملتهب شوند. سطوح ملتهب می توانند باعث ایجاد بافت اسکار یا چسبندگی در لوله ها شوند.
چسبندگی های ناشی از آندومتریوز
این چسبندگی ها از به هم رسیدن تخمک و اسپرم جلوگیری می کند. چسبندگی های ناشی از آندومتریوز معمولا در حفره لگن رخ می دهد. آنها ممکن است در نزدیکی لوله های فالوپ یا تخمدان ها وجود داشته باشند. چسبندگی آندومتر ممکن است با تخمک گذاری تداخل داشته باشد.
سندرم آشرمن چگونه تشخیص داده می شود؟
هیستروسکوپی
تکنیکی است که پزشکان برای بررسی رحم جهت شناسایی بافت اسکار استفاده می کنند، موثرترین راه برای تشخیص سندرم آشرمن است. بسته به شدت و نوع بافت اسکار، ممکن است در زمان تشخیص اولیه، بخشی از بافت اسکار برداشته شود. این روش موثرترین راه برای تشخیص سندرم آشرمن است. بسته به شدت و نوع بافت اسکار، ممکن است در زمان تشخیص اولیه، بخشی از بافت اسکار شکسته شود.
استروژن خوراکی
شما یک دوره استروژن (معمولاً به مدت 30 روز) پس از برداشتن بافت اسکار دریافت خواهید کرد تا رشد پوشش طبیعی رحم را تقویت کرده و از بازگشت بافت اسکار جلوگیری کند.
هیستروسکوپی های مکرر
پزشک 7 تا 14 روز پس از هیستروسکوپی اولیه، هیستروسکوپی های اضافی را انجام می دهد تا زمانی که هیچ نشانه ای از بازگشت بافت اسکار وجود نداشته باشد.
قرار دادن بالون داخل رحمی
پزشک پس از برداشتن بافت اسکار، یک بالون باد شده یا دستگاه داخل رحمی (IUD) را در داخل حفره رحم قرار می دهند تا از رشد مجدد آن جلوگیری کند.
سونوگرافی ترانس واژینال
پزشک ممکن است از سونوگرافی برای ارزیابی و اندازه گیری ضخامت پوشش آندومتر استفاده کند تا نشان دهد چقدر آندومتر سالم وجود دارد.
بیوپسی آندومتر
پزشک ممکن است از پوشش داخلی رحم نمونه برداری کند تا مشخص کند آیا آندومتر طبیعی در رحم وجود دارد یا خیر.
هیستروسالپنگوگرام (HSG)
HSG یک روش یا مراحل اصلی بررسی اولیه مشکل ناباروری می باشد که می تواند تصاویر واضح و شفافی از شکل رحم و لوله های فالوپ بدست آورد. با استفاده از این روش می توان لوله های فالوپ مسدود شده را نیز تشخیص داد.
هیستروسکوپی
در این روش یک لوله نازک و روشن به نام هیستروسکوپ از طریق دهانه رحم وارد رحم می شود. این به پزشک امکان می دهد تا داخل حفره رحم و منافذ لوله های فالوپ را ببیند. هیستروسکوپی می تواند برای تشخیص مشکلات حفره رحم، از جمله سندرم آشرمن، استفاده شود. این روش ممکن است برای حذف و التیام چسبندگی های داخل رحمی استفاده شود.
لاپاراسکوپی
لاپاراسکوپی روشی است که طی آن یک برش کوچک در شکم ایجاد می شود. سپس یک لوله کوچک و روشن همراه با یک دستگاه دوربین به همراه ابزار وارد ناحیه مورد نظر می شود. جراحی لاپاراسکوپی تنها راه برای تشخیص اندومتریوز است.
حدود 50 درصد از بیماران نابارور طبیعی ممکن است پس از لاپاراسکوپی با چسبندگی لگن یا اندومتریوز تشخیص داده شوند. از همان جراحی که برای تشخیص اندومتریوز یا چسبندگی لگن استفاده می شود، می توان برای درمان و برداشتن چسبندگی ها استفاده کرد. به این ترتیب، لازم نیست دو بار تحت عمل جراحی قرار بگیرید. قبل از انجام این روش با پزشک خود صحبت کنید.
آزمایشات اضافی که ممکن است انجام شوند عبارتند از:
- بیوپسی آندومتر: نمونه برداری از پوشش داخلی رحم برای تعیین اینکه آیا بافت طبیعی آندومتر وجود دارد یا خیر.
- هیستروسالپنگوگرام (HSG): تزریق رنگ به داخل حفره رحم و به دنبال آن عکسبرداری با اشعه ایکس
- سونوهیستروگرام: تزریق مایع به داخل حفره رحم در حین مشاهده با سونوگرافی
- سونوگرافی ترانس واژینال: سونوگرافی لگن که برای بررسی حفره رحم استفاده می شود.
درمان باروری
اگر چسبندگی ها در داخل لوله های فالوپ باشد، ممکن است ترمیم جراحی امکان پذیر باشد. با این حال، درمان IVF ممکن است موفقیت آمیزتر و مقرون به صرفه تر باشد. اگر سندرم آشرمن دلیل ناباروری باشد، چسبندگی ها ممکن است در طی روش هیستروسکوپی جراحی برداشته شوند. ممکن است بتوانید پس از آن به طور طبیعی باردار شوید یا ممکن است علاوه بر جراحی به درمان باروری نیز نیاز داشته باشید. در مورد چسبندگی لگن یا اندومتریوز، برداشتن چسبندگی ممکن است درد را کاهش دهد و احتمال موفقیت بارداری را بهبود بخشد. با این حال، بسته به موقعیت، ممکن است پس از جراحی همچنان به IVF یا درمان باروری نیاز داشته باشید.
منبع:
https://www.verywellfamily.com/how-adhesions-affect-fertility-1960108
