نوزادان اغلب در طول بارداری می پیچند و می چرخند، اما بیشتر آنها چند هفته قبل از تولد به موقعیت زایمان (اول سر) می روند. وقتی این اتفاق نمی افتد، پاها و یا باسن نوزاد به گونه ای قرار می گیرد که ابتدا به پا به دنیا بیایند. این وضعیت به عنوان زایمان بریچ شناخته می شود. زایمان بریچ نادر است اما در حدود 1 مورد از هر 25 حاملگی کامل رخ می دهد.
علل بروز زایمان بریچ
آنچه باعث بروز بریچ می شود به طور کامل شناخته نشده است، اما می توان گفت که زایمان بریچ در شرایط زیر بیشتر اتفاق می افتد:
- اگر زن باردار سابقه چند بارداری داشته باشد.
- اگر زنی چند قلو باردار باشد.
- اگر زنی سابقه زایمان زودرس داشته باشد.
- اگر زنی جفت سرراهی داشته باشد.
- اگر رحم حاوی مایع آمنیوتیک خیلی کم یا زیاد باشد.
- اگر رحم زن شکل غیر طبیعی یا مشکلات دیگری مانند فیبروم رحم داشته باشد.
- وضعیت های نوزاد بریچ
موقعیت قرارگیری جنین
در وضعیت قرار گیری جنین به صورت برچ، باسن کودک به سمت کانال زایمان است و پاهای او مستقیماً در جلوی بدن قرار دارند و پاهایشان نزدیک صورت یا سر است. در این نمایش بریچ، یک یا هر دو پای نوزاد به سمت پایین است، به طوری که آنها اولین قسمتی از بدن هستند که هنگام زایمان بیرون می آیند.
چرخاندن نوزاد بریچ، آیا ممکن است؟
اگر نوزاد بریچ دارید، می توانید زمانی که بین هفته های 32 و 37 بارداری خود هستید، نوزاد را بچرخانید. روش های مختلفی برای چرخاندن نوزاد وجود دارد و میزان موفقیت هر روش متفاوت است. شما باید همه گزینه ها را با متخصص زنان و زایمان خود در میان بگذارید و توصیه های او را دنبال کنید.
تکنیک های پزشکی برای درمان بریچ
تکنیکEV
این یک روش غیر جراحی برای چرخاندن نوزاد بریچ در رحم است. اکثر پزشکان استفاده از این روش را بین هفته های 36 تا 38 بارداری پیشنهاد می کنند. در طول عمل، پزشک به شما دارویی می دهد تا به آرامش رحم کمک کند. آنها همچنین ممکن است از سونوگرافی برای تعیین مکان جفت، تعیین موقعیت کودک و اندازه گیری مقدار مایع آمنیوتیک استفاده کنند. پزشک شما سعی می کند به آرامی قسمت پایین شکم شما را فشار دهد تا وضعیت کودک شما از بریچ به سمت پایین تغییر کند. در طول این روش، پزشک ضربان قلب کودک شما را از نزدیک زیر نظر دارد. در صورت بروز هر نوع مشکلی، بلافاصله عمل را متوقف می کنند. میزان موفقیت EV بیش از 50 درصد است. این روش برای چرخاندن نوزاد بریچ با نزدیک شدن به موعد زایمان دشوارتر می شود.
تکنیک کایروپراکتیک
این تکنیک موجب می شود تا فشار وارده بر لگن زن باردار را کاهش پیدا کند و رحم و رباط های اطراف آن را شل کند. به دلیل ریلکس بودن رحم، چرخش طبیعی نوزاد بریچ آسان‌تر می‌شود.
این تکنیک چرخاندن نوزاد بریچ را تکنیک وبستر بریچ می نامند. میزان موفقیت این روش 82 درصد است. نتایج مطالعه بیشتر نشان می دهد که باید این تکنیک را در ماه هشتم (سه ماهه سوم) بارداری خود انجام دهید.
تکنیک های طبیعی
از جمله تکنیک های طبیعی که شیب بریچ نام دارد به این صورت است که در حالی که به پشت دراز کشیده اید، از بالش های بزرگ و محکم استفاده کنید تا باسن خود را کمی از زمین بلند کنید. این کار را هر روز سه بار به مدت 10 تا 15 دقیقه انجام دهید. شما می توانید این تکنیک را زمانی که کودک فعال است و با معده خالی انجام دهید. در حین انجام این تکنیک، روی کودک خود به خصوص در ناحیه شکم خود تمرکز کنید و از فشار دادن بدن خودداری کنید.
زایمان بریچ واژینال
اکثر پزشکان زایمان بریچ واژینال را انجام نمی دهند، اما پزشک شما ممکن است در شرایط زیر این عمل را انجام دهد:
- نوزاد شما در وضعیت بریچ قرار دارد.
- پزشک ضربان قلب کودک شما را زیر نظر گرفته است و هیچ نشانه ای از ناراحتی نشان نمی دهد.
- زایمان به آرامی و به طور پیوسته با باز شدن دهانه رحم با پایین آمدن نوزاد پیش می رود.
- کودک شما خیلی بزرگ است یا لگن شما به اندازه ای نیست که کودک شما به راحتی از کانال واژن شما عبور کند.
- بیهوشی و امکان زایمان سزارین در مدت کوتاهی در دسترس است.
پزشک شما احتمالاً برای زایمان بریچ واژینال اقدام نخواهد کرد اگر:
- کودک شما کوچکتر یا بزرگتر از حد متوسط است.
- کودک شما در موقعیت خاصی در رحم قرار دارد. به عنوان مثال، گردن آنها به سمت عقب متمایل شده و زایمان را دشوار می کند.
- شما از پره اکلامپسی رنج می برید.
- جفت سرراهی دارید.
عوارض و خطرات زایمان بریچ واژینال
در طول زایمان بریچ، سر نوزاد آخرین قسمتی از بدن است که بیرون می‌آید، که می‌تواند خروج او را از طریق واژن سخت‌تر کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است از فورسپس برای هدایت سر نوزاد به بیرون استفاده کند.
یکی دیگر از مواردی که در زایمان بریچ واژینال ممکن است اتفاق بیفتد، افتادگی بند ناف است که در زمانی که کودک به سمت دهانه رحم حرکت می کند، بند ناف فشرده می شود. این امر باعث کند شدن جریان خون و اکسیژن به نوزاد می شود. در حین زایمان بریچ واژینال، پزشک ضربان قلب نوزاد را در تمام مراحل زایمان تحت نظر خواهد داشت. اگر کودک شما شروع به نشان دادن علائم ناراحتی کرد، پزشک ممکن است زایمان سزارین را در نظر بگیرد.
چه زمانی سزارین با وضعیت بریچ انجام می شود؟
اکثر پزشکان برای همه نوزادانی که ظاهر بریچ دارند، سزارین را توصیه می‌کنند، مخصوصاً زمانی که نارس هستند. این به این دلیل است که نوزادان نارس کوچکتر هستند. سر آنها نیز نسبتا بزرگتر از بدنشان است، بنابراین در حالت بریچ، نمی توانند دهانه رحم را به اندازه یک نوزاد سالم باز کند. این امر بیرون آمدن سر را دشوارتر می کند.
تشخیص زایمان بریچ
پزشک چند هفته قبل از موعد زایمان، با گذاشتن دست‌هایش بر روی شکم و تعیین محل سر، باسن و پشت نوزاد، بریچ را تشخیص می‌دهد. اگر آنها احساس کنند که ممکن است کودک شما در حالت بریچ دراز قرار گرفته باشد، ممکن است از سونوگرافی برای تایید آن استفاده کنند. پزشک شما همچنین ممکن است از اشعه ایکس مخصوص برای تعیین موقعیت نوزاد و اندازه لگن شما استفاده کند.
زایمان بریچ زمانی اتفاق می‌افتد که کودک قبل از تولد به حالت اول حرکت نمی‌کند و در عوض در وضعیت پایین تری می‌ماند. علت قرار گیری جنین به شکل بریچ به طور کامل شناخته نشده است، اما موقعیت های مختلف احتمال آن را بیشتر می کند.
بسته به موقعیت کودک در رحم شما سه نوع حالت بریچ وجود دارد: حالت کامل، پا و بریچ آزاد. روش های مختلفی برای چرخاندن نوزاد بریچ وجود دارد که می توانید بین هفته های 32 تا 37 بارداری آنها را امتحان کنید.
منبع:
https://flo.health/pregnancy/pregnancy-health/complications/what-is-breech-birth
