سرطان رحم، بیماری است که با رشد غیرطبیعی سلول ها در رحم مشخص می شود. سرطان هایی که پوشش داخلی رحم را تحت تاثیر قرار می دهند (آندومتر) شایع ترین سرطان های دستگاه تناسلی زنان هستند. سایر سرطان های رحم، به نام سارکوم رحم، از ماهیچه های زیرین یا بافت همبند ایجاد می شوند. آنها بسیار نادرتر هستند. این مقاله بر روی توسعه، تشخیص و درمان سرطان آندومتر تمرکز دارد.
سرطان رحم چیست؟
سرطان رحم در رحم که بخشی از دستگاه تناسلی زنانه است شروع می شود. مانند بقیه بدن، رحم از بلوک های سازنده کوچکی به نام سلول تشکیل شده است. سرطان رحم زمانی شروع می شود که این سلول ها به طور غیر طبیعی به یک توده یا تومور تبدیل شوند.
علائم سرطان رحم
علائم و نشانه های سرطان رحم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خونریزی غیر معمول یا نامنظم – به ویژه پس از یائسگی
- ترشحات غیر معمول یا بدبو از واژن
- ناراحتی یا درد در شکم
- ادرار کردن دردناک یا دشوار (ادرار کردن)
- درد هنگام رابطه جنسی
توجه داشته باشید داشتن این علائم الزاما به معنای ابتلا به سرطان رحم نیست، اما مهم است که هر گونه تغییر توسط متخصص زنان بررسی شود.
چه چیزی باعث سرطان رحم می شود؟
مانند بسیاری از سرطان ها، ما همیشه نمی دانیم که چرا افراد به سرطان رحم مبتلا می شوند، اما برخی موارد خطر ابتلا را افزایش می دهند.
عوامل خطر سرطان رحم عبارتند از:
- بالای 50 سال بودن
- اضافه وزن یا چاق بودن
- هرگز باردار نشدن
- پوشش ضخیم تر رحم (هیپرپلازی آندومتر)
- فشار خون بالا
- دیابت
- سابقه خانوادگی سرطان رحم، سینه یا روده
- تحت درمان جایگزینی هورمونی فقط با استروژن
- مصرف تاموکسیفن برای درمان سرطان سینه
مشاوره با پزشک قبل از آغاز درمان سرطان رحم
مواردی باید با پزشک درمیان گذاشته شود:
- فهرستی از آنچه احساس می کنید و هر چند وقت یک بار اتفاق می افتد تهیه کنید.
- در مورد سابقه سرطان در خانواده خود فکر کنید و به پزشک اطلاع دهید.
- یکی از اعضای خانواده یا دوست را با خود در قرار ملاقات برای همراهی با خود ببرید.
عوامل خطر و علائم
اگرچه علل سرطان آندومتر متفاوت است و در بسیاری از موارد ناشناخته باقی می ماند، عوامل متعددی شناسایی شده اند که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند. بسیاری از این عوامل خطر ناشی از عدم تعادل هورمون ها می باشد که در آن سطوح هورمون استروژن در رحم به طور منظم بالاتر از سطح پروژسترون است. زنانی که سیکل های قاعدگی خود را در سنین پایین (قبل از 12 سالگی) شروع کرده اند یا دیر یائسه شده اند (بعد از 52 سالگی)، احتمالاً به دلیل افزایش قرار گرفتن دیواره رحم در معرض استروژن، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان آندومتر هستند. سایر عوامل مرتبط با افزایش قرار گرفتن در معرض استروژن عبارتند از: عدم بارداری قبلی، چاقی، و درمان جایگزینی استروژن پس از یائسگی. در اوایل قرن بیست و یکم در ایالات متحده، بروز سرطان رحم تا حدودی به دلیل افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی در میان زنان افزایش یافت.
به نظر می رسد زنانی که داروی تاموکسیفن را برای سرطان سینه مصرف کرده‌اند، مانند زنان مبتلا به دیابت، کمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان آندومتر هستند. عوامل خطر اضافی عبارتند از نژاد، سفیدپوستان بیشتر از سیاه پوستان در معرض ابتلا به سرطان رحم هستند، سابقه شخصی سرطان تخمدان، سن (بیش از 40 سال) و سابقه خانوادگی سرطان آندومتر.
علامت اولیه سرطان آندومتر خونریزی واژینال یا ترشحات دیگر است، به ویژه در زنان یائسه. هر گونه ترشح باید فوراً به پزشک اطلاع داده شود. علائم احتمالی دیگر شامل درد لگنی غیر قابل توضیح، توده یا توده قابل تشخیص و کاهش وزن است.
تشخیص سرطان رحم
بیوپسی ممکن است برای نمونه برداری از بافت رحم استفاده شود، یا از دیلاتاسیون و کورتاژ (D&C) برای خراش دادن سلول های آندومتر از دیواره رحم برای معاینه استفاده شود. سرطان های رحم و بافت های اطراف را نیز می توان با مشاهده دستگاه تناسلی، گوارشی و مجاری ادراری با دید تخصصی تشخیص داد. روش های تصویربرداری داخلی اغلب امکان تعیین مکان دقیق تر و تعیین گسترش احتمالی سرطان رحم را فراهم می‌کنند.
این روش ها روش ها شامل اشعه ایکس، اسکن توموگرافی کامپیوتر (CT)، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و سونوگرافی است. یک روش اشعه ایکس به نام پیلوگرام داخل وریدی از محلول ید تزریقی برای بهبود مجموعه ای از تصاویر گرفته شده از دستگاه ادراری در مواردی که مشکوک به گسترش سرطان به این بافت ها است استفاده می کند.
هنگامی که سرطان رحم تشخیص داده شد، مرحله آن مشخص می شود تا نشان دهد سرطان تا چه اندازه پیشرفت کرده است. سرطان های مرحله I در بدنه اصلی رحم به صورت موضعی قرار دارند، در حالی که تومورهای مرحله دوم به دهانه رحم گسترش یافته اند. سرطان های مرحله III خارج از رحم به واژن، غدد لنفاوی منطقه ای یا صفاق گسترش یافته اند، اما همچنان در داخل لگن قرار دارند. سرطان های مرحله IV به اندام های دور مانند ریه ها، استخوان ها، مثانه یا دستگاه گوارش گسترش یافته اند.
جلوگیری از ابتلا به سرطان رحم
استفاده طولانی مدت از داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیبی (قرص های ضد بارداری حاوی استروژن و پروژسترون) خطر ابتلا به سرطان آندومتر را کاهش می دهد. معاینات منظم ممکن است تومورهای خوش خیم دیواره رحم به نام هایپرپلازی را نشان دهد که می توان آنها را حذف کرد تا احتمال تبدیل آنها به تومورهای بدخیم از بین برود. برخی از انجمن های پزشکی انجام تست پاپ اسمیر تست سالانه به همراه معاینه لگنی را برای همه زنان پس از رسیدن به 18 سالگی یا فعال شدن جنسی، هر کدام زودتر توصیه می کنند.
منبع:
