معمولا دردهای مزمن لگنی در ناحیه زیر شکم و بین باسن به وجود می آید که شش ماه یا بیشتر طول می کشد. درد مزمن لگن می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. این می تواند نشانه ای از یک بیماری دیگر باشد یا خود به تنهایی یک بیماری باشد. اگر به نظر می رسد درد مزمن لگن شما ناشی از یک مشکل پزشکی دیگر است، درمان آن مشکل ممکن است برای از بین بردن درد شما کافی باشد. با این حال، در بسیاری از موارد نمی توان یک علت واحد را برای درد مزمن لگن شناسایی کرد. در این صورت، هدف از درمان کاهش درد و سایر علائم و بهبود کیفیت زندگی شما است.
علائم دردهای مزمن لگنی
هنگامی که متخصص زنان از شما میخواهد درد خود را مشخص کنید، ممکن است به جای اشاره به یک نقطه، دست خود را روی کل ناحیه لگن خود بکشید. ممکن است درد مزمن لگنی خود را به یک یا چند مورد از روش های زیر توصیف کنید:
- درد شدید و مداوم
- دردی که می آید و می رود (مقطعی)
- درد مبهم
- درد یا گرفتگی شدید
- فشار یا سنگینی در عمق لگن شما
- علاوه بر این، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- درد هنگام مقاربت
- درد هنگام اجابت مزاج یا ادرار کردن
- درد هنگام نشستن طولانی مدت
- انواع درمان های درد مزمن لگن
علل درد لگن
با وجود بسیاری از منابع احتمالی درد لگن، تشخیص اینکه چه اتفاقی در حال رخ دادن است می تواند چالش برانگیز باشد. پزشکان معمولاً با در نظر گرفتن این موارد مشکوک شروع می کنند:
- اندومتریوز زمانی اتفاق می افتد که بافتی که رحم را می پوشاند در مکان های دیگر مانند تخمدان ها یا لوله های فالوپ رشد کند. این بیماری بیشتر در زنان بین 25 تا 40 سال شایع است و می تواند منبع اصلی درد مزمن لگن باشد.
- اختلال عملکرد کف لگن مشکلی است که مانع از شل شدن نرمال عضلات لگن می شود. ماهیچه ها سفت می مانند و حساس می شوند و باعث درد می شوند.
- سیستیت بینابینی یک بیماری مزمن است که باعث می شود دیواره های مثانه ملتهب و حساس شوند.
- سندرم روده تحریک پذیر یک اختلال در روده بزرگ و روده است که باعث درد و گرفتگی شکم می شود.
- ولوودینیا درد مزمن فرج است که اغلب بدون علت مشخص است.
- برای پیچیده‌تر کردن مسائل، درد مزمن لگن اغلب به دلایل متعددی در یک زمان ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، زنان مبتلا به اندومتریوز، بیشتر در معرض ابتلا به ولوودینیا، سیستیت بینابینی یا سندرم روده تحریک پذیر هستند. و زندگی با درد مزمن می تواند باعث شود که اعصاب بیش از حد حساس شده و بیش از حد کار کنند به گونه ای که درد را بدتر می کند.
- یکی از سخت‌ترین چیزها در مورد درد مزمن لگن این است که اغلب بیش از یک بیماری در یک زمان در جریان است.
درمان درد لگن
با دلایل بسیار زیاد، درمان درد لگن همیشه ساده نیست. به همین دلیل مراجعه به متخصص درد لگن مفید است. آنها می‌توانند به‌عنوان یک تیم دفاعی عمل کنند، موقعیت را مدیریت کنند و در صورت نیاز متخصصانی را بیاورند – مانند فیزیوتراپ‌هایی که با مشکلات کف لگن سروکار دارند، اورولوژیست‌ها برای کمک به مشکلات مثانه یا متخصص گوارش برای مشکلات روده. درمان درد مزمن لگن بسته به مشکلات زمینه ای متفاوت است. در برخی موارد، زنان راه حلی پیدا می کنند و درد به طور کامل از بین می رود. در موارد دیگر، درد لگن یک بیماری مزمن است که نیاز به مدیریت طولانی مدت دارد. اما حتی در آن شرایط، راه هایی برای درمان علائم و کنترل درد وجود دارد.
داروها
بسته به علت درد، پزشک ممکن است تعدادی از داروها را برای درمان بیماری توصیه کند، مانند:
مسکن‌ها
داروهای مسکن بدون نسخه، مانند آسپرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین IB، سایرین) یا استامینوفن (تیلنول، دیگران)، ممکن است نسبی درد لگن شما را تسکین دهند. گاهی اوقات ممکن است یک مسکن تجویزی لازم باشد. با این حال، داروهای ضد درد به تنهایی به ندرت مشکل درد مزمن را حل می کند.
درمان های هورمونی
برخی از زنان متوجه می شوند که روزهایی که درد لگن دارند ممکن است با مرحله خاصی از چرخه قاعدگی و تغییرات هورمونی که تخمک گذاری و قاعدگی را کنترل می کند، همزمان باشد. در این حالت، قرص های ضد بارداری یا سایر داروهای هورمونی ممکن است به تسکین درد لگن کمک کنند.
آنتی بیوتیک ها
اگر عفونت منبع درد شما باشد، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند.
داروهای ضد افسردگی
برخی از انواع داروهای ضد افسردگی می توانند برای دردهای مزمن مفید باشند. به نظر می رسد داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین (Pamelor) و غیره، اثرات تسکین دهنده درد و همچنین ضد افسردگی دارند. آنها ممکن است به بهبود درد مزمن لگن حتی در زنانی که افسردگی ندارند کمک کنند.
درمان های دیگر
پزشک شما ممکن است درمان ها یا روش های خاصی را به عنوان بخشی از درمان درد مزمن لگن توصیه کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
فیزیوتراپی
تمرینات کششی، ماساژ و سایر تکنیک های آرام سازی ممکن است درد مزمن لگن شما را بهبود بخشد. یک فیزیوتراپیست می تواند به شما در انجام این درمان ها کمک کند و به شما در ایجاد استراتژی های مقابله با درد کمک کند. گاهی اوقات فیزیوتراپ ها با استفاده از ابزار پزشکی به نام تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) نقاط خاصی از درد را هدف قرار می دهند. TENS تکانه های الکتریکی را به مسیرهای عصبی مجاور می رساند. فیزیوتراپیست ها همچنین ممکن است از یک تکنیک روانشناسی به نام بیوفیدبک استفاده کنند که به شما کمک می کند مناطقی از عضلات سفت را شناسایی کنید تا بتوانید آرام سازی آن نواحی را یاد بگیرید.
تحریک عصبی (تحریک نخاع)
این درمان شامل کاشت وسیله ای است که مسیرهای عصبی را مسدود می کند تا سیگنال درد نتواند به مغز برسد. بسته به علت درد لگن شما ممکن است مفید باشد.
تزریق نقطه ماشه ای
اگر پزشک شما نقاط خاصی را پیدا کند که در آن احساس درد می کنید، ممکن است از تزریق یک داروی بی حس کننده به آن نقاط دردناک (نقاط ماشه ای) سود ببرید. این دارو که معمولاً یک بی حس کننده موضعی طولانی اثر است، می تواند درد را مسدود کرده و ناراحتی را کاهش دهد.
روان درمانی
اگر درد شما می تواند با افسردگی، سوء استفاده جنسی، اختلال شخصیت، ازدواج مشکل دار یا یک بحران خانوادگی در هم تنیده باشد، ممکن است صحبت با یک روانشناس یا روانپزشک مفید باشد. انواع مختلفی از روان درمانی مانند درمان شناختی رفتاری و بیوفیدبک وجود دارد. صرف نظر از علت اصلی درد، روان درمانی می تواند به شما کمک کند تا استراتژی هایی برای مقابله با درد ایجاد کنید.
منبع:
